Terug reis

De laatste ochtend is  Claudia  om 6 uur al wakker en gaat aan de slag met het reisverslag. We zijn namelijk 2 dagen achter. Een uur later is ook Ron wakker. Samen nemen ze een laatste duik in het zwembad en genieten van de ochtend rust. Rond 8 uur is ook Constanze wakker. Na het douchen worden de laatste spullen in de koffers gedaan en Ron zoekt nog even uit welke foto’s er van de afgelopen dagen op het reis blog kunnen  worden gezet. Nu hebben we nog internet en voor de rest van de dag weten we het niet. Rond half 10 is alles gepakt en in de auto en sluiten we de villa af. We werpen nog een laatste blik op de villa die afgelopen maand ons thuis was. Op naar Denny’s voor het ontbijt. Iedereen heeft een te groot ontbijt.  Constanze neemt zelfs  een doggy bag. Doordat het erg druk was bij duurde het even voordat we ons ontbijt hadden. Rond 11 uur vertrekken we richting vliegveld. Onderweg wordt er nog 1 stop gemaakt bij Typhoon Lagoon om een stretch a coin verzamel boekje te kopen. Daarna door naar het vliegveld. Gelukkig kan je tegenwoordig de huurauto inleveren op het vliegveld. We hebben geen idee waar we moeten zijn en volgen op goed geluk terminal B en dit blijkt goed te zijn. We leveren de auto in bij Alamo en steken over naar de vertrekhal. Gelukkig zit Delta ook in Terminal B dus we zitten gelijk goed. We besluiten direct in te checken zodat we de koffers niet meer verder hoeven te slepen. Eerst halen we onze  Boarding passen op en daarna leveren we de bagage in. De grootste koffer is precies 23 kg en de ander 2 zijn een stuk lichter. Gelukkig klopt alles. Veel mensen moeten ompakken. In de centrale hal zoeken we een zitplaats  zodat Claudia de handbagage kan ompakken. Het is tegenover de Disney winkel. Constanze gaat er even kijken Het is nog een goed uur voordat we aan board moeten. We besluiten door de controles te gaan. Omdat er verschillende rijen zijn vraagt Constanze welke we moeten hebben. Als we in de rij staan komt dezelfde mevrouw naar ons toe en vraagt om de boarding pas van Claudia en het blijkt dat Ron en Claudia in een andere rij moeten, maar gelukkig mag Constanze ook mee naar de nieuwe rij die minder druk is. Een leuke ambtenaar checkt onze gegevens en wenst ons een fijne vlucht. Gelijk daarna is de veiligheidscontrole. Ook hier komen we redelijk snel door, alleen waren we de bak met de laptop vergeten op de band te zetten, gelukkig heeft een ambtenaar dit voor ons gedaan. Constanze moest 2 keer in de scan omdat ze iets van metaal bij haar borst gezien hadden. Bij de 2e keer deden ze het af als een piercing (die ze helemaal niet heeft). Het doet er niet toe want we mochten verder. Direct na de check is het treintje die ons naar de gate brengt, omdat die aan de andere kant van de rijksweg ligt. We lopen gelijk door naar de gate en nemen daar plaats. Het is nog maar 30 minuten tot boarden. Hier is Wi-Fi dus Claudia geeft de foto’s in het reis blog een naam en werkt nog aan de tekst van dinsdag. Op tijd wordt er gestart met boarden, maar dit wordt afgebroken, omdat het onweert  in de buurt van het vliegveld mijlen ver weg dus. 40 minuten later kunnen we eindelijk dan toch boarden. Daar iedereen van die grote koffers als handbagage mee hebben, mag op het moment dat wij aan board gaan geen koffers meer mee naar binnen. Nu zijn die van ons een stuk kleiner dan de andere koffers. Ron doet zijn beklag, omdat hij al eerder naar de balie is geweest dat onze koffers wel in het ruim mogen mits wij deze bij de overstap weer terug krijgen.Maar dat kon niet ze gaan dan direct door naar Amsterdam. Dit willen we niet, omdat er spullen inzitten voor de lange vlucht. Daar wij een internationale vlucht hierna hebben mogen de 2 koffers toch mee. Wij zaten op rij 28 en onze koffers konden achter in het vliegtuig gewoon in het bagage vak. Op het moment dat we terug willen naar onze stoelen komt er nog een vader met zijn dochter binnen en het blijkt dat hun plaatsen bezet zijn. Het blijkt dat 2 mensen verkeerd zitten. Als dat is opgelost gaat de man op zijn gemak spullen uit zijn tas pakken de hij eerst in het bagagevak had gedaan. De stewardess  werd gek, want we hadden al zoveel vertraging en het was heel erg druk op de taxi baan. Eindelijk kunnen we er langs en een andere steward helpt ons snel in onze stoelen en begrijpt dat het niet onze schuld is. Op het moment dat we nog 1 vliegtuig voor ons hebben op de startbaan gaat de luchthaven weer dicht door het weer. Weer 40 minuten na de start van taxiën kunnen we eindelijk opstijgen. We vliegen in een Airbus 321-200 met plek voor 192 passagiers het vliegtuig is gloed nieuw en pas 2 maanden in gebruik. Met een maximale snelheid van 832km per uur leggen we een afstand van 351 mijlen af in 1 uur. Als we aankomen is het gelijk tijd om te boarden voor onze volgende vlucht. De bemanning vraagt aan iedereen die tijd heeft voor de overstap om te blijven zitten, zodat de mensen met een transfer hun aansluiting kunnen halen. Ron haalt de koffers op achter in het vliegtuig en Claudia en Constanze gaan er alvast uit om te kijken naar welke terminal en gate ze moeten. Een steward is zo vriendelijk het voor ons op te zoeken en geeft door dat we naar E10 moeten. We zijn aangekomen op A8. Gelukkig is Ron ook snel uit het vliegveld. Al snel wandelend  zijn we naar het treintje gelopen dat ons naar terminal E brengt. Het duurt wel even want hij stopt bij elke terminal. Als we bij de gate aankomen zijn ze al bezig de economie class te boarden. Ron en Claudia gaan nog snel naar de WC voor het geval we nu ook weer zo lang moeten wachten tot we kunnen vertrekken. Gelukkig is de balie van Comfort+ ook nog over waardoor we niet achter in de rij hoeven te staan. In het vliegtuig zitten we redelijk vooraan en zijn snel bij de stoelen. Helaas de mevrouw naast Claudia  2x zo breed als Claudia waardoor haar ruime plek toch een beetje kleiner wordt. Dat is jammer op een vlucht van 8 uur. Gelukkig gaat onze vlucht op tijd weg en komen we waarschijnlijk ook nog eens 45 minuten eerder aan. Als we in de lucht zijn en de apparatuur  aan mag gaat Claudia aan de slag met het reis verslag, maar krijgt al snel de schrik van haar leven. De mevrouw naast haar gooit haar cola om richting de laptop in een reflex haalt Claudia de laptop weg en geeft  deze aan Constanze. Gelukkig niks op de laptop, wel op de stoel, deze is van leer en snel schoongemaakt. Door haar omvang is ze heel erg onhandig met haar tafeltje, met het eten laat ze ook al spullen vallen en allemaal naar de kant van Claudia. De vlucht gaat over 3813 mijl met een Airbus 330-300 de maximum snelheid is 855 km per uur en er kunnen 293 passagiers mee. De stoelen zijn bijna allemaal bezet. De totale vlucht gaat ongeveer 8 uur duren. Na bijna 3 uur vliegen zitten we boven Glace Bay het laatste stukje van de USA en beginnen we aan de overstek van de Atlantische oceaan. We hebben redelijk last van turbulentie. In Nederland is het nu bijna 3 uur s ’nachts dus gaat het cabine licht uit. Alle 3 kijken we een film op de multiplayer. Een klein uurtje voor landing krijgen we een klein ontbijt. En om 8 uur op 30 september zijn we geland. We zijn snel uit het vliegtuig en ook bij de paspoort controle zijn we gelijk aan de beurt. We moeten wel een heel eind lopen naar de bagageband. Na ongeveer 10 minuten komen de koffers. De koffer van Constanze heeft een deukje opgelopen de rest is redelijk ongeschonden. Als we de douane door zijn staan we al bijna bij het trefpunt van de taxi. Dit is tegen over de Hema vers kiosk en daar halen Constanze en Claudia voor iedereen een broodje en wat te drinken. Dan belt de taxi chauffeur of we al op het trefpunt  zijn. Een kleine 10 minuten later komt hij ons ophalen. Rond half 10 zijn we weer in ons eigen huis. Home sweet Home.